Aby reklama miała sens i spełniała swój cel musi ona zostać zrealizowana w odpowiedni sposób. Nie jest sztuką stworzyć reklamę, sztuką jest stworzyć reklamę, która dotrze do odpowiednich konsumentów, pozytywnie zapadnie w ich pamięci i zachęci do korzystania z usług reklamującego się podmiotu.

Warto zauważyć, że nie tylko przedsiębiorcy korzystają z możliwości, jakie niesie za sobą reklama. Reklamują się też inne przedstawiciele innych branż np. muzea, organizacje rządowe, społeczne lub zawodowe. W zależności od swojej wielkości organizacje przeprowadzają reklamę w różny sposób. W małych przedsiębiorstwach reklamą zajmują się sami ich właściciele lub pracownicy działu sprzedaży czy marketingu.

Wielkie firmy natomiast posiadają odrębne oddziały zajmujące się reklamą lub korzystają z usług specjalnych agencji, które organizują całe kampanie reklamowe. Niemniej jednak, zarówno właściciele małego przedsiębiorstwa, jak i przedstawiciele wielkich agencji reklamowych powinni korzystać z pewnych zasad, swoistego kodeksu, zapewniającego stworzenie dobrej i skutecznej kampanii reklamowej.

Eksperci do spraw reklamy i marketingu od lat zastanawiają się nad tym jak stworzyć produkt, który zagwarantuje wysoki popyt. Wśród kilku podejść do tego tematu najbardziej ciekawe wydają się być te opisane przez Jacka Kalla oraz  rosyjskich konsultantów do spraw marketingu: Andrieja Badina i Wiktora Gamberga. Jacek Kall uważa, że głównymi motywami zachęcającymi klienta do zakupu towaru są:

–        zaspokajanie zmysłów,

–        pobudzenie intelektualne,

–        poszukiwanie akceptacji i uznania u innych.

Zgodnie z tym, co twierdzi Jacek Kall, aby stworzyć dobrą reklamę należy zastanowić się nad tym, w jaki sposób dotrzeć do konsumentów, aby ci, po obejrzeniu reklamy, poczuli potrzebę zaspokojenia swoich zmysłów poprzez zakup prezentowanego przedmiotu. Dobra reklama powinna być też tak skonstruowana, aby konsument poczuł, że jeśli nabędzie dany towar, to awansuje w hierarchii społecznej, poczuje się kimś lepszym, może nawet wyjątkowym, zdobędzie prestiż, ponieważ uzna, że posiadanie danego towaru wzbudzi szacunek, co więcej, może nawet zazdrość innych ludzi. Podobne, lecz trochę bardziej rozbudowane, spojrzenie na ten temat przedstawiają Andriej Badin i Wiktor Gamberg. Stworzyli oni Model Badina i Gamberga nazywany  M8M (Model 8 Motywów).

Tabela. Osiem motywów zakupu produktu. Model Badina i Gamberga

 

M8M (Model 8 Motywów): Osiem motywów zakupu produktu/usługi. Model Badina i Gamberga
1. dominacja (rozumiana jako dążenie do zajęcia wyższego poziomu w hierarchii, podkreślenia wyższości),2. seks (przedłużenie linii rodu oraz wszelkie zachowania związane z seksem),3. bezpieczeństwo,

4. troska,

5. przynależność do określonego grona,

6. ekonomia (rozumiana jako zachowanie  własnych zasobów),

7. hedonizm (stan zadowolenia, przyjemności),

8. badanie (poznanie świata, ale i samego siebie).

 

 Źródło: Internet: http://www.internetstandard.pl/artykuly/56064.html.

Zgodnie z założeniami modelu M8M podstawowym czynnikiem wpływającym na decyzję konsumenta o zakupie danego towaru jest chęć dominacji w swojej grupie społecznej. Spora część konsumentów potrafi zdecydować się na zakup pewnego towaru tylko dlatego, żeby zaimponować społeczeństwu, czynnik ten wraz z przynależnością do określonego grona, pokrywa się z założeniami Jacka Kalla, który wśród swoich trzech motywów zachęcających klienta do zakupu towaru wymienił poszukiwanie akceptacji i uznania u innych. Kolejnymi motywami zakupu produktu w Modelu Bardina i Gamberga są najprostsze i podstawowe potrzeby fizyczne i psychologiczne, które w znacznym stopniu wpływają na decyzje konsumentów. Każdy bowiem myśli o bezpieczeństwie, trosce o bliskich czy o zadowoleniu siebie i sprawianiu sobie przyjemności.

Wszystkie te motywy również pokrywają się z założeniami Jacka Kalla, który umieścił je w jednej kategorii: zaspokajanie zmysłów. Kolejnym punktem, który zostaje wymieniony w obu koncepcjach jest chęć badania i poznawania świata oraz samego siebie, które nazwać można pobudzeniem intelektualnym. Jedynym punktem odróżniającym oba zestawienia tych ekspertów jest punkt wymieniony w modelu M8M nazwany – ekonomią.

Przykładami towarów, które zyskały popularność dzięki motywowi ekonomicznemu są między innymi samochody oraz telefony komórkowe. Dzięki samochodom przemieszczanie się jest znacznie ułatwione, człowiek zmotoryzowany może szybko i sprawnie poruszać się między różnymi miejscami, co niewątpliwie jest motywem ekonomicznym. Transport samochodowy usprawnił również przewóz towarów. Aktualnie często transport odbywa się „od drzwi do drzwi”, dzięki czemu jest on szybką i bezpośrednią formą przekazu towaru.

Telefony komórkowe natomiast, niesamowicie ułatwiają komunikację, co w biznesie jest niezbędne i ułatwia odnoszenie w nim sukcesów. Jak widać te dwa modele są do siebie bardzo zbliżone, różnią się tylko nazwami motywów oraz wprowadzeniem przez Bardina i Gamberga motywu ekonomicznego. Specjaliści tworząc tego typu modele opierają się na podobnych założeniach. Niemożliwym wydaje się jednak stworzenie produktu spełniającego wszystkie warunki jednocześnie, sukcesem jest stworzenie produktu spełniającego jak najwięcej z tych założeń. Wtedy jego szanse na duży popyt znacznie się zwiększają.